تا به کی ای دل دیوانه بدام هوسی؟
نگذاری که من برآرم آسوده نفسی
گهه بدنبال سرزلف بتان میکشییم
گهه امانم نسپاری تو به هر خار و خصی
ای دل از خواهش بیجای تو من خسته شدم
شکوه ات را برم آخر ببر دادرسی
سوزد و گرید و افروزد و نابود شود
هر که چون شمع بخندد به شب تار کسی
ای که در خوابی بترس از چشم بیدار کسی
بیگمان دست در آغوش نگارش سیر که شد
هر که یک بوسه ستاند ز لب یار کسی
کاش معشوق ز عاشق طلب جان میکرد
تا که هر بی سر و پایی نشود یار کسی
تیغ بروون گر بدستت داد روزگار
هرآنچه خواهی ببر اما نبر نان کسی
گر کباب جگر خویشتن باید خوردن
بخور و دم مزن از بره ی بریان کسی
ما به لقمه نان و گهنه جامه ی خویش ساخته ایم
چشم امید نداریم برسان کسی
مژده ای دل گر تو بمیری از بهر خدا ز این غم
مرده بهتر تا که بمانی بفرمان کسی
:: بازدید از این مطلب : 753
|
امتیاز مطلب : 219
|
تعداد امتیازدهندگان : 50
|
مجموع امتیاز : 50
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید.gif){kind=small}
.gif){kind=small}
.gif){kind=small}
مرسی! .gif){kind=small}
.gif){kind=small}
